Wymogi edytorskie

A. Uwagi ogólne

1. Materiały nadesłane do „Przeglądu Prawa Rolnego” (artykuł, glosa, przegląd orzecznictwa, przegląd piśmiennictwa, recenzja, sprawozdanie) powinny mieć następujące parametry: czcionka 12 pkt (Times New Roman); interlinia 1,5; wcięcie akapitowe 1,25 cm; wyrównanie do lewego i prawego marginesu, numeracja stron.

2. W materiale należy stosować przypisy dolne o następujących parametrach: czcionka 10 pkt (Times New Roman); interlinia 1,0; wyrównanie do lewego i prawego marginesu. Przypisy powinny być ponumerowane liczbami arabskimi. Stosuje się numerację ciągłą zaczynającą się od 1.

3. Nie należy robić wcięcia akapitowego przez wielokrotne naciśnięcie spacji, lecz przez zastosowanie opcji wcięcia akapitowego.

4. Należy stosować nawiasy półokrągłe (nie ukośniki) oraz cudzysłowy polskie (nie zastępować cudzysłowu podwójnym przecinkiem lub apostrofem). W przypadku cudzysłowów ostrokątnych należy zastosować odpowiednie znaki z tabeli znaków (tj. »…«), a nie podwojone znaki mniejszości i większości (tj. >>…<<).

5. Nie należy umieszczać spacji między wyrazem a następującymi znakami interpunkcyjnymi: kropką, przecinkiem, średnikiem, dwukropkiem, wykrzyknikiem, znakiem zapytania. jak również między cudzysłowem otwierającym a pierwszym wyrazem oraz między ostatnim wyrazem a cudzysłowem zamykającym. Dotyczy to również nawiasów.

6. Przypis należy rozpoczynać wielką literą, a kończyć kropką.

7. W tekście można zastosować wewnętrzny podział – numerowane fragmenty. Można tym częściom nadać śródtytuły. W takim przypadku należy zachować konsekwencję (nadawać śródtytuły wszystkim fragmentom lub nie nadawać ich wcale). Żaden śródtytuł nie może brzmieć tak samo jak tytuł publikacji. W tekście należy stosować maksymalnie dwa poziomy podziału (np. 1.1, 1.2, ale już nie 1.1.1).

8. W zapisie dat należy używać liczb arabskich w odniesieniu do dni i lat oraz  skrótu „r.” na oznaczenie roku. Miesiące należy zapisywać słownie (np. 1 czerwca  2019 r.). Nie należy stosować zwrotów „z dnia” (np. „z dnia 1 czerwca 2019 r.”).  Poprawny zapis to: „ z 1 czerwca 2019 r.”).

9. Nie należy stosować wyróżnień, takich jak bold (wytłuszczenie) czy spacjowanie jako rozstrzelenie.

B. Powoływanie aktów prawnych

1. Dla powołanych w tekście aktów prawnych należy w przypisie wskazać miejsce ich publikacji.  Jeżeli pełna nazwa aktu występuje w przypisie, miejsce publikacji należy podać po nazwie, po przecinku. Ponadto obowiązują następujące zasady:

  • w przypadku skrótów Dz.U., Dz.Urz. lub M.P. nie stosuje się spacji między członami skrótu;
  • rok wydania Dziennika Ustaw lub Monitora Polskiego zaznacza się tylko wtedy, gdy jest inny niż rok wydania aktu normatywnego;
  • skrót Nr należy zapisywać wielką literą;
  • w przypadku zmian stosować skrót: ze zm., a nie: z późn. zm.;
  • w przypadku tekstu jednolitego stosować skrót: t.j. (umieszczany przed nazwą publikatora).

Przykłady:

1  T.j. Dz.U. z 2001 r. Nr 113, poz. 1209 ze zm. (dalej: n.u.w.p.w.n.).

2   Ustawa z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1161 ze zm.

3  Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 799.

4  Konwencja sporządzona w Aarhus  o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z 25 czerwca 1998 r., Dz.U. z 2003 r. Nr 78, poz.706.

5   Uchwała Państwowej Komisji Wyborczej z 27 czerwca 2005 r. w sprawie wzorów zestawień wyników głosowania w obwodzie stosowanych w wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, M.P. Nr 39, poz. 532.

6   Rozporządzenie Ministra Środowiska z 1 września 2016 r. w sprawie rejestru szkód w środowisku, Dz.U. poz. 1398.

7  Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej”, t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 283

8  Uchwała nr 165 Rady Ministrów z 12 sierpnia 2014 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Programu Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020, M.P. poz. 787.

2. W przypadku aktów prawnych Unii Europejskiej należy podać typ aktu, jego numer, organy wydające, datę wydania, nazwę oraz miejsce publikacji.

Przykład:

1 Dyrektywa  nr 92/43/EWG Rady z 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, Dz.Urz. UE L 206, s. 7.

2 Rozporządzenie nr 511/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie środków zapewniających zgodność użytkowników w Unii z wymogami wynikającymi z Protokołu z Nagoi dotyczącego dostępu do zasobów genetycznych oraz uczciwego i sprawiedliwego podziału korzyści wynikających z wykorzystania tych zasobów (Access and Benefit Sharing – ABS), Dz.Urz. UE L 150, s. 59.

3 Decyzja nr 2005/370 Rady z 17 lutego 2005 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, Dz.Urz. UE L 124, s. 1–3.

C. Powoływanie orzeczeń 

1. W przypadku krajowych orzeczeń sądowych należy wskazać rodzaj orzeczenia (wyrok, postanowienie, uchwała itp.), datę i sygnaturę (z dodatkiem „sygn. akt”), miejsce publikacji orzeczenia, stosując powszechnie znane skróty nazw zbiorów orzeczeń: OSP, OSA, OSNC, OSNKW itp. Dopuszcza się podanie zamiast miejsca publikacji numeru stosowanego w elektronicznej bazie danych (np. LEX nr 15534) lub w elektronicznych źródłach innego rodzaju np. stronach internetowych z bazami danych orzeczeń SN, NSA lub TK (np. IPO, CBOSA).

2. Cytując orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, należy wskazać miejsce publikacji w zbiorze OTK; w przypadku orzeczeń publikowanych w 2002 r. lub później podaje się też serię (A lub B).

Przykład:

1   Wyrok SN z 7 listopada 2018 r., sygn. akt: II PK 229/17, OSNP 2019, nr 4, poz. 46.

2  Postanowienie TK z 27 września 2005 r., sygn. akt: U 2/05, OTK-A 2005, nr 8, poz. 96, cz. II, pkt 2.

3  Wyrok TK z 6 marca 2019 r., sygn. akt: P 20/16, OTK-A 2019, poz. 11.

 4 Wyrok SA w Krakowie z 23 kwietnia 1998 r., sygn. akt: II AKa 48/98, LEX nr 35155.

3. W przypadku orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy podać: datę wydania orzeczenia, sygnaturę sprawy, jej nazwę ze skrótem v., identyfikator ECLI i punkt uzasadnienia.

Przykład:

1  Wyrok SPI z 26 stycznia 2005 r., sygn. akt: T-193/02, Piau v. Komisja, ECLI:EU:T:2005:22.

4. W przypadku orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, powszechnie dostępnych w bazie HUDOC, należy podać: datę wydania orzeczenia, nazwę sprawy ze skrótem v. i nazwą kraju po polsku, numer skargi oraz konkretny fragment (pkt) orzeczenia.

Przykład:

1 Wyrok ETPC z 25 maja 1993 r., Kokkinakis v. Grecja, skarga nr 14307/88, pkt 33.

2 Wyrok ETPC z 6 grudnia 2012 r., Michaud v. Francja, skarga nr 12323/11, pkt 115.

5. W przypadku innych sądów zagranicznych lub międzynarodowych należy podać dane dotyczące orzeczenia w formie dostosowanej do niniejszych wytycznych. W wypadku sądów, które mają powszechnie ustalony sposób powoływania swoich orzeczeń (np. Sąd Najwyższy USA) należy stosować się do zwyczajowego zapisu.

1 Wyrok MTS z 27.06.1986 r., Military and Paramilitary Activities in and against Nicaragua (Nicaragua v. United States of America), ICJ Reports 1986, s. 94–97, par. 176–181

2 Wyrok MTS z 6.11.2003 r., Oil Platforms (Islamic Republic of Iran v. United States of America), ICJ Reports 2003, s. 196–197, par. 74.

3 Wyrok Trybunału Arbitrażowego z 8.07.2016 r., Philip Morris Brand Sàrl (Switzerland), Philip Morris Products S.A. (Switzerland) and Abal Hermanos S.A. (Uruguay) v. Oriental Republic of Uruguay, ICSID nr ARB/10/7, pkt 235.

4 Dennis v. United States, 341 U.S. 494 (1951).

5 Competition Appeal Tribunal, BSkyB v. Ofcom [2012] CAT 20, pkt 84.

6 Dunsmuir v. New Brunswick (2008) 291 D.L.R. (4th) 577, 602 (Can.).

7 Wyrok FTK z 30.06.2009 r., BVerfGE 123, 267.

D. Przypisy bibliograficzne

1. Odesłanie do książki

Zapis należy wykonać według następującego schematu: inicjał imienia i pełne nazwisko autora; po przecinku tytuł publikacji zapisany kursywą; miejsce i rok wydania; strona lub zakres stron. W przypadku pracy zbiorowej stosuje się następujący zapis:  inicjał imienia i pełne nazwiska redaktora (redaktorów), skrót „red.” w nawiasie, tytuł publikacji zapisany kursywą; miejsce i rok wydania.

Przykłady:

1 R. Budzinowski, Problemy ogólne prawa rolnego. Przemiany podstaw legislacyjnych i koncepcji doktrynalnych, Poznań 2008, s. 35 i n.

2 J. Ciechanowicz-McLean, T. Bojar-Fijałkowski (red.), Prawo ochrony środowiska jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej, Gdańsk 2009, s. 91.

3  S.J. Shapiro, Legality, Cambridge 2011, s. 115.

4  H. Kelsen, O istocie i wartości demokracji, tłum. F. Turynowa, Warszawa 1936, s. 41.

2. Odesłanie do artykułu w pracy zbiorowej

Zapis należy wykonać według następującego schematu: inicjał imienia i pełne nazwisko autora; po przecinku tytuł artykułu zapisany kursywą; „w:”; dalej jak w przypadku pracy zbiorowej (por. pkt wyżej).

Przykład:       

1 A. Szymecka, Prawne aspekty działania systemów bezpieczeństwa żywności w Unii Europejskiej oraz Stanach Zjednoczonych ze szczególnym uwzględnieniem organizmów genetycznie modyfikowanych, w: S. Kowalczyk (red.), Bezpieczeństwo żywności w erze globalizacji, Warszawa 2009, s. 166.

2 L. Garlicki, uwaga 2 do art. 194, w: L. Garlicki (red.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. IV, Warszawa 2005, s. 2.

3 A. Mączyński, J. Podkowik, uwaga 3 do art. 194, w: M. Safjan, L. Bosek (red.), Konstytucja RP, t. II, Komentarz do art. 87–243, Warszawa 2016, s. 1284.

3. Odesłanie do artykułu w czasopiśmie.

Zapis należy wykonać według następującego schematu: inicjał imienia i pełne nazwisko autora; po przecinku tytuł artykułu zapisany kursywą; tytuł czasopisma w cudzysłowie; oznaczenie rocznika i numeru (np. 2015, nr 3); ewentualnie strona lub zakres stron. Tylko w przypadku czasopism nieregularnych dopuszczalne jest podanie tomu zamiast numeru lub zeszytu (np. 1992, t. XI; 2001, vol. 4). Zapis zagraniczny rocznika, tomu i numeru należy przeformułować tak, by odpowiadał standardowi polskiemu. Nie stosuje się żadnych skrótów nazw czasopism.

Przykłady:

1  R. Budzinowski, Przyszłość prawa rolnego, „Przegląd Prawa Rolnego” 2009, nr 1, s. 10.

2 E. Zwierzchowski, Z zagadnień legitymizacji sądownictwa konstytucyjnego, „Acta Universitatis Wratislaviensis” 1997, nr 1963, Prawo CCLVII, s. 10.

3 J. Waldron, Judges as Moral Reasoners, „International Journal of Constitutional Law” 2009, t. 7, nr 1, s. 21–24.

4 H. Kelsen, Wesen und Entwicklung der Staatsgerichtsbarkeit, „Veröffentlichungen der Vereinigung der Deutschen Staatsrechtslehrer” 1929, nr 5, s. 30.

5 S. A. Schneider, A Reconsideration of Agricultural Law: A Call for the Law of Food, Farming, and Sustainability, „William & Mary Environmental Law And Policy Review” 2009, t. 34, s. 234.

6 W. Pańko, Ochrona gruntów rolnych, czyli o sprzeczności interesów i ich kojarzeniu, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1985, nr 4, s. 17.

4. Cytowanie ponowne.

  • Jeśli dana praca cytowana jest po raz pierwszy, podaje się pełny opis.
  • Jeśli dana praca była już cytowana w tekście i jest to jedyna praca tego autora cytowana w publikacji, stosuje się skróty: ibidem, idem, eadem.
  • Jeśli dana praca była już cytowana w tekście i jest to jedna z wielu prac tego autora cytowanych w publikacji, stosuje się zapis: inicjał imienia (imion) i nazwisko, przecinek, skrót tytułu, numery stron.

Przykłady:

1 R. Budzinowski, Problemy ogólne…, s. 125.

2 W. Wróbel, w: W. Wróbel, A. Zoll (red.), Kodeks…, s. 32.

3 L. Garlicki, uwaga 3 do art. 194, w: L. Garlicki (red.), Konstytucja…, t. IV, s. 4.

5. Powoływanie materiałów elektronicznych.

W przypadku powoływania materiałów opublikowanych na stronach internetowych, należy podać:

  • nazwę dokumentu kursywą lub dane autora i tytuł tekstu (kursywą), w przypadku dokumentów sporządzonych przez organy lub instytucje – nazwę instytucji i tytuł tekstu (kursywą),
  • adres strony,
  • w nawiasie datę dostępu do niej poprzedzoną słowem „dostęp:”.

W przypadku wpisów na blogach po nazwisku autora i tytule tekstu należy podać także nazwę bloga oraz datę publikacji.

Przykłady:

1  The System of Environmental-Economic Accounting 2012 – Central Framework (SEEA Central Framework), https://unstats.un.org/unsd/envaccounting/seeaRev/SEEA_CF_Final_en.pdf (dostęp: 20.09.2017).

2  M. Bernatt, Effectiveness of Judicial Review in the Polish Competition Law System and the Place for Judicial Deference, https://ssrn.com/abstract=2896823 (dostęp: 13.05.2019).

3  European Environmental Agency, Urban sprawl in Europe – the ignored challenge, EEA Report No. 10/2006, https://www.eea.europa.eu/publications/eea_report_2006_10 (dostęp: 30.03.2018)

4  Dane o aktualnej liczbie ratyfikacji protokołu są dostępne na stronie: http://www.coe.int/en/web/conventions/ (dostęp: 2.02.2016).

5  Uchwała Kolegium NSA z 27 kwietnia 2016 r., http://www.nsa.gov.pl/komunikaty/uchwala-kolegium-naczelnegosadu-administracyjnego-z-dnia-27-kwietnia-2016-r,news,4,309.php (dostęp: 26.08.2016).

6  Sejm IV kadencji, druk sejmowy nr 368. 

6. Bibliografia załącznikowa

Wykaz powołanej literatury w porządku alfabetycznym od nazwiska autora, bez numerowania pozycji bibliograficznych

Przykłady:

Budzinowski R. (2008), Problemy ogólne prawa rolnego. Przemiany podstaw legislacyjnych i koncepcji doktrynalnych, Poznań.

Krüsken B. (2017), TTIP – Folgen für die Agrarwirtschaft?, w: Härtel I. (red.), Wege der Ernährungswirtschaft – global, regional, europäisch, Baden-Baden.

Armeni C. (2016), Participation in environmental decision-making: reflecting on planning and community benefits for major wind farms, „Journal of Environmental Law” nr 28(3).

7. Inne uwagi.

  • nie podaje się nazwy wydawnictwa ani numeru wydania;
  • proszę zwrócić uwagę na poprawne powołanie sformułowania użytego w tytule danej księgi pamiątkowej („ku czci” lub „poświęcona pamięci”; „z okazji 60-lecia urodzin”, „z okazji jubileuszu”; „prof.” lub „Profesora” itp.);
  • należy stosować sformułowanie „szerzej” zamiast „szerzej na ten temat”;
  • należy stosować skrót „zob.” albo „por.” (nie: „patrz”, „vide”).

W przypadku innych wątpliwości proszę sięgnąć do jednego z najnowszych numerów „Przeglądu Prawa Rolnego”.